Bonae Gratiae

Περιγραφή:

Η έκδοση ενός τόμου με επιστημονικές μελέτες προς τιμήν της ομότιμης καθηγήτριας Θεοδοσίας Στεφανίδου-Τιβερίου αποτελεί το ελάχιστο αντίδωρο εκ μέρους των συναδέλφων και μαθητών της για την πολυετή συνεισφορά της στην έρευνα και τη διδασκαλία της κλασικής και ειδικότερα της ρωμαϊκής αρχαιολογίας.
Η Θεοδοσία Στεφανίδου-Τιβερίου, που αποχώρησε το περασμένο έτος από το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης έχοντας συμπληρώσει περισσότερα από σαράντα έτη στη διδασκαλία και την έρευνα με συνέπεια και αφοσίωση, ανήκει ανάμεσα στους πιο προβεβλημένους ακαδημαϊκούς δασκάλους της κλασικής αρχαιολογίας με πολλούς μαθητές και ερευνητικό έργο που χαίρει διεθνούς αναγνώρισης.
Το πλουσιότατο συγγραφικό της έργο, που περιλαμβάνει μονογραφίες, επιμέλειες συλλογικών τόμων και πλήθος εκτενών μελετών και άρθρων, αποτελεί αδιάψευστη μαρτυρία της μακρόχρονης ερευνητικής της δραστηριότητας, το ίδιο και η πολυετής της συμμετοχή στην ανασκαφή του Δίου. Ανεκτίμητη είναι η προσφορά της τιμώμενης ειδικά στη μελέτη και ανάδειξη της ρωμαϊκής γλυπτικής του ελλαδικού χώρου. Με το πλήθος πρωτότυπων δημοσιεύσεών της, αλλά και με τον πρωταγωνιστικό της ρόλο στη δημοσίευση του τετράτομου επιστημονικού καταλόγου των γλυπτών από το Αρχαιολογικό Μουσείο της Θεσσαλονίκης, όπως και στη διοργάνωση των δύο πρώτων διεθνών αρχαιολογικών συνεδρίων για τη ρωμαϊκή γλυπτική στην Ελλάδα, συνέβαλε αποφασιστικά στη δημιουργία μίας νέας κατεύθυνσης στην ελληνική αρχαιολογική έρευνα, προς την οποία ώθησε συνειδητά και έναν σημαντικό αριθμό μαθητών της.
Η Θεοδοσία Στεφανίδου-Τιβερίου μετέδωσε στους μαθητές της με συνέπεια και μεθοδικότητα καθ' όλη τη διάρκεια της πολυετούς ακαδημαϊκής της σταδιοδρομίας την επιστημονική της γνώση διδάσκοντας διάφορα γνωστικά αντικείμενα σε προπτυχιακό και μεταπτυχιακό επίπεδο. Κύριο μέλημά της ήταν να μυήσει τους μαθητές της στην ιδιαίτερη αγάπη της, τη γλυπτική. Οι καρποί της γόνιμης διδασκαλίας της διακρίνονται στις πολυάριθμες μεταπτυχιακές εργασίες και τις διδακτορικές διατριβές που ολοκληρώθηκαν υπό την επίβλεψη της, πολλές από τις οποίες δημοσιεύθηκαν ως αυτοτελείς μονογραφίες. [...] (Από τον πρόλογο της έκδοσης)