Των αναβαινόντων

Ἕνας ἡλικιωμένος ἄντρας μὲ περίεργο ὄνομα γκρεμίζει τὸ σπίτι του. Ένα μικρὸ παιδὶ τὸν κοιτάζει σιωπηλό.

Προσπάθειες ἑνὸς μόνου ἀνθρώπου μεσάνυχτα νὰ περιγράψει ἐκεῖνο ποὺ δὲν μπορεῖ νὰ εἰπωθεῖ.

Γυναῖκες ποὺ δὲν ἦταν ποτὲ πλασμένες ἐμφανίζονται στὸν ὕπνο ἀνθρώπων σὰν ὁράματα γιὰ νὰ τοὺς ἀποδείξουν ἀκριβῶς τὸ ἀντίθετο. Κυμοθόη, Ἴριδα, Εἰρήνη καὶ Ἡρώ.

Κείμενα ἀναβατῶν, μὲ ξεχαρβαλωμένα γόνατα καὶ φθαρμένα ἄρβυλα. Πεινασμένοι γιὰ νὰ φτάσουν ὡς τὴν Ὑψιπέτεια.

Ἕνας ἄρρωστος γράφει ἑφτὰ χρόνια τὸ ἴδιο γράμμα ἀπὸ τὸ μπλέ του δωμάτιο.

Ἰδιόχειρες σημειώσεις ποὺ κράτησε κάποιος σὲ ἄδεια πακέτα τσιγάρων καὶ εἶναι ἕτοιμες νὰ λαμπαδιάσουν.

Ἡ Μυρτώ σηκώνεται μέσα στὸ ἄγριο χάραμα γιὰ νὰ πάει στὸ γραφεῖο. Θὰ ζητήσει ἐσπευσμένα ἄδεια γιὰ νὰ ἀνταμώσει τὴν Ἄμπελο τὴν Παλαιὰ τὴ Χρυσή.

Ὁ Ἀναστάσης Μαλαμᾶς, ἀπὸ ἁπλὸς πραματευτής, ἐξουσιάζει τὸ μάλαμα, τὸ φίλντισι, τὸ παλλάδιο. Γι᾿ αὐτὸ καὶ λέγεται πιὰ Ἀναστάσης Μάλαμας.

Ἕνας περαστικὸς διασχίζει τὴν ἔρημη Ἑρμοῦ. Κάθε μέρα, στὸ ἴδιο σημεῖο, βλέπει νὰ στέκει δακρυσμένος Ἐκεῖνος ὁ σιωπηλὸς Ξένος.

Τῶν ἀναβαινόντων.