Τελευταίο γράμμα από τον Βόσπορο

Κωνσταντινούπολη, 1921

Η Νουρ ατενίζει το πατρικό της από την αντίπερα όχθη του Βοσπόρου. Το άρωμα από τις συκιές, τα ηλιοβασιλέματα στο χρώμα της ζαφοράς, οι ράθυμες καλοκαιρινές βραδιές – αναμνήσεις μιας εποχής που χάθηκε ανεπιστρεπτί.

Το σπίτι της τώρα έχει μετατραπεί σε στρατιωτικό νοσοκομείο, ως έπαθλο πολέμου στα χέρια των Βρετανών, ενώ εκείνη τριγυρίζει στα σοκάκια κουβαλώντας τα εργόχειρα που της εξασφαλίζουν τα προς το ζην.

Η Πόλη κατακλύζεται από στρατιώτες των Συμμάχων, μια υπενθύμιση του ξεπεσμού της Νουρ και του ίδιου του τόπου. Το πολυτιμότερο πράγμα στη ζωή της πλέον είναι το ορφανό που έχει πάρει υπό την προστασία της˙ ένα αγόρι όμως που κρύβει ένα τρομερό μυστικό.

Όταν ο μικρός αρρωσταίνει βαριά, ο κόσμος της Νουρ μπλέκεται με αυτόν του εχθρού. Αναγκάζεται να επιστρέψει εκεί όπου μεγάλωσε και να ζητήσει τη βοήθεια του στρατιωτικού γιατρού Τζορτζ Μονρό. Καθώς οι γραμμές μεταξύ εχθρού και φίλου γίνονται ολοένα πιο δυσδιάκριτες, ένας νέος κίνδυνος αποκαλύπτεται, πιο απειλητικός κι από την παρατεταμένη σκιά του πολέμου.